موزه مردم شناسی بروجرد و استقبال چشمگیر مسافران نورزی
تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۸۰۰۶۹
به گزارش ایرنا، یکی از عواملی که بیشتر موجب اشتیاق گردشگران و مسافران برای بازدید از این موزه می شود قرار گرفتن در خانه تاریخی حاج آقا کمال الدین نبوی طباطبایی، معروف به "خانه فرهنگ" یادگاری از دوران قاجار است.
وجود این خانه تاریخی در سه طبقه با تزئینات کاشیکاری و آجرکاری زیبایی، حوض فیروزه‌ای حیاط خانه و گلدان‌های شمعدانی، صفایی به این مجموعه بخشیده و درب و پنجره‌های چوبی آبی رنگش، گردشگران را به یاد خانه‌های مادربزرگ‌ها می‌اندازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حال حاضر پس از گذشت سال‌ها با تغییر کاربری خانه، این بنا به موزه مردم شناسی بروجرد تبدیل شده است و با نمایش آثار متعددی شامل هنرهای دستی منطقه و نقاشی‌های قدیمی به خوبی فرهنگ و سنن مردمان این دیار را به بازدیدکنندگان نشان می‌دهد.
از تزئینات خانه‌های قجری می‌توان به نقاشی‌های داخل خانه اشاره کرد که خبر از ذوق و هنر هنرمندان ایران زمین می‌دهد.
رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بروجرد گفت: در موزه مردم شناسی بروجرد حدود یکهزار قلم شی شناسنامه دار که هر کدام سندی از تاریخ این دیار است، نگهداری می شود.
کامران حسینی افزود: بخشی از این موزه به صنایع دستی مردم منطقه اختصاص یافته و شامل ظروف و اشیای ورشو، پارچه بافی، گیوه دوزی و صنایع تختخواب و صندلی سازی است.
وی اظهار داشت: قالی بافی، چلنگری، نمدمالی و ارسی دوزی(کفاشی) نیز از دیگر بخش های موزه هستند، صنایعی که در موزه مردم شناسی بروجرد در معرض دید علاقه مندان قرار گرفته اند بیشتر در اواخر قاجاریه، پهلوی و دوران اسلامی توسط مردم بروجرد ساخته شده اند.
به گزارش ایرنا، انواع سماور، تنگ، سینی، قوری، قالب های استکان و لیوان، آفتابه لگن، منقلدان، شیرینی خوری، میوه خوری، گلدان، چراغ های گردسوز و زنبوری از جنس مس، برنج و ورشو که در گذشته های دور از جمله کالاهای ضروری خانوارهای بروجردی محسوب می شدند در این موزه نگهداری می شود.
لباس های محلی از جمله سرداری، جلیقه های تزیین شده و چادر عروس مربوط به دوره قاجاریه در این موزه بر تن ایلات و عشایر دیده می شوند.
این لباس ها در گذشته با رنگ و مدل های زیبا و خاص در میان مردم منطقه رواج داشته اند و اکنون جایگاه ویژه ای نزد بازدیدکنندگان موزه مردم شناسی بروجرد دارند.
صندلی دست ساز ساخت بروجرد، چندین عکس مربوط به بیش از ۸۰ سال پیش و عکس هایی از شهر بروجرد و نحوه پوشش آنها در سال ۱۳۳۲ قمری نیز در این موزه نگهداری می شود.
اسناد خطی مالکیت و عقد نامه ازدواج، کفگیرهای چلنگری، سه در چوبی زیبای قدیمی، شمشیر، ساطور و نقشه ای از شهر بروجرد در دوره قاجاریه که توسط روس ها تهیه شده از دیگر آثار موجود در این موزه می باشند.
کتاب های خطی و چاپی که شامل مفاتیح، رساله، ۶۰ پاره قرآن، کتاب شعر حماسی حمله حیدری و ترجمه قرآن در این موزه نگهداری می شود.
چراغ های قدیمی و صندوقچه ها( یخدان) که در گذشته برای نگهداری لباس و اشیای گرانبها استفاده می شد نیز در موزه مردم شناسی بروجرد به نمایش گذاشته شده است.
سکه و زیورآلات شامل گردنبندهای نقره و سنگی، دستبند، پابند، انگشتر، گل کیف و پیشانی بند که در گذشته زینت بخش لباس و ظاهر بانوان منطقه بوده و امروز سبک و مدل آنها تغییر یافته بخش دیگری از موزه مردمشناسی بروجرد را به خود اختصاص داده اند.
قفل های فولادی دست ساز قدیمی، سفال های و خمره ها که برای نگهداری ترشی، آرد و حبوبات استفاده می شد نیز در این موزه دیده می شود.
استان‌ها لرستان ۰ نفر برچسب‌ها بروجرد موزه لرستانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: بروجرد موزه لرستان بروجرد موزه لرستان نگهداری می شود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۸۰۰۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجساد عجیبی که طبیعت آنها را پس می‌زند! (+عکس)
در شهر سن برناردو پدیده‌ای موجب شگفتی کارشناسان و مردم آن منطقه شده‌است؛ اجسادی که فرایند تجزیه آنها مختل شده‌است.
به گزارش خبرآنلاین، در تصویری که در ادامه آمده است، کلووینسریس بجارانو را می‌بینید، زنی که مقابل یک جعبه شیشه‌ای زانو زده است تا جسد سنگ‌شده مادرش که ۳۰ سال پیش مرده است را ببیند.
زنی که ساتورنینا تورس د بجارانو نام داشته است، با همان لباس طرح رز و پیراهن پشمی سبزی که در آن دفن شده بود و یک گل میخک قرمز مصنوعی در دستانش در زمان خشک شده است.
بجارانو ۶۳ ساله در آخرین محل استراحت مادرش در موزه‌ای که جسد او و ۱۳ تن دیگر از شهر سن برناردو را به نمایش گذاشته بود، به خبرگزاری فرانسه گفت: «او هنوز صورت کوچک قهوه‌ای گرد و موهایش را دارد و به طور مرموزی پس از مرگ مومیایی شده است.»
این تنها مورد نبود؛ ده‌ها جسد مومیایی شده از سال ۱۹۶۳ تا به امروز، به این شکل یافت شده‌اند. روسیو ورگارا، راهنمای موزه، می‌گوید: «وقتی این اتفاقات رخ داد، برای مردم کمی غیرقابل باور به نظر می‌رسید؛ آنها فکر می‌کردند که این‌ها رویداد‌هایی ماوراء‌الطبیعه هستند.»
او به خبرگزاری فرانسه گفت: «با گذشت زمان، یافتن اجساد در این وضعیت بیشتر و بیشتر شد. حتی برخی از آنها هنوز چشمان خود را داشتند، عضوی که معمولاً سریع تجزیه می‌شود.»
در اواخر دهه ۱۹۸۰، هر سال حدود ۵۰ مومیایی در مقبره پیدا می‌شد، اما این میزان به تعداد انگشت شماری در سال کاهش یافته است.
پاداش پس از مرگ؟به گفته ورگارا، با وجود تلاش‌های متعدد کارشناسان برای توضیح این پدیده، که در کشور‌هایی مانند مکزیک و ایتالیا نیز مشاهده شده است، دلیل مومیایی‌سازی خود به خود در سن برناردو هرگز مشخص نشده است.
ورگارا گفت: «برخی از مردم محلی «بر این باورند که این فرآیند (مومیایی کردن) به این دلیل است که فرد خیلی خوب بوده است و این یک پاداش پس از مرگ است. دیگرانی هستند که این را یک مجازات می‌دانند.»
تعدادی از مردم نیز بر این باورند که این اتفاق به دلیل رژیم غذایی سالم ساکنان سان برناردو و شیوه زندگی فعال و کشاورزی آنها است. اما این گفته در خصوص تمام اجساد صدق نمی‌کند؛ یکی از مومیایی‌ها متعلق به خورخه آرماندو کروز است که بیشتر عمر خود را در شهر بزرگ بوگوتا گذراند و برای مرگ به زادگاهش بازگشت.
هیچ الگوی مشخصی برای مومیایی‌سازی‌ها وجود ندارد؛ کسانی که درگیر این فرایند هستند، در سنین مختلف بوده‌اند و هیچ جنسیت یا نوع بدن خاصی غالب نیست. ورگارا گفت هیچ بخش خاصی از این گورستان وجود ندارد که مومیایی‌های بیشتری نسبت به بقیه داشته باشد. بسیاری معتقدند که پاسخ باید در خزانه‌های دفن باشد.
اولین مومیایی‌ها در سن برناردو تنها پس از افتتاح این گورستان که هیچ گور زیرزمینی ندارد، پیدا شد. ورگارا گفت، قبل از دهه ۱۹۶۰، این شهر دارای دو محل دفن بود که حتی یک مورد مومیایی شناخته شده نداشت. او افزود که آب و هوای این منطقه مرطوب است که معمولاً به تجزیه کمک می‌کند نه اینکه مانع آن شود.
دانیلا بتانکور، انسان شناس از دانشگاه ملی کلمبیا، گفت که این پدیده می‌تواند به دلیل قرار گرفتن این گورستان در یک شیب تند کوه باشد.
بتانکور به خبرگزاری فرانسه گفت که این فرضیه هنوز نیاز به آزمایش دارد. مطالعه‌ای درباره آنچه اتفاق می‌افتد و شرایط خاصی که باعث می‌شود مردم مومیایی شوند، وجود ندارد. بستگان اجساد مومیایی شده باید اجازه نمایش آنها را در موزه بدهند.»
کانال عصر ایران در تلگرام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت